Início Comunicados Documentos Multimédia Ligaçons

terça-feira, 14 de outubro de 2008

David Nieves denuncia genocídio espanhol no dia da “Hispanidade”


Consideramos de grande interesse difundir o que os meios de comunicaçom espanhóis operantes na Galiza silenciárom, na sua habitual tónica de ocultar todo aquilo que nom compartilham.
A intervençom do Cônsul Geral da República Bolivariana da Venezuela na Galiza, David Nieves, no tradicional acto da “Hispanidade” organizado no dia 12 de Outubro em Baiona pola Deputaçom Provincial de Ponte Vedra, tivo nesta ocasiom umha inesperada surpresa.



O representante do Estado venezuelano na nossa naçom, perante as autoridades civis, militares e eclesiásticas, denunciou sem ambigüidades o genocídio e a colonizaçom praticada por Espanha no continente americano e nas Caraíbas.
Tal como se pode constatar no vídeo que parcialmente reproduz as justas e valentes palavras do companheiro David Nieves, parte do público assistente increpou o representante da República Bolivariana da Venezuela na Galiza, entre o nervosismo e o desconcerto das autoridades espanholas.

Autoridades, minhas senhoras, meus senhores. Boa tarde.

Primeiramente, quero agradecer no nome de todo o corpo consular, termos sido convidados a intervir neste acto em Baiona, porto do retorno; porto que possui umha grande importáncia histórica, já que aqui foi onde se tivo a primeira notícia de que algo novo nascia sob os céus, quando em Março de 1493 Martin Alonso Pinzón arribou às costas de Baiona após a sua viagem à América, convertendo esta vila na primeira de Europa que soubo a notícia de um novo acontecimento, do chamado, com pronunciaçom e olhar eurocêntrico: novo mundo.

Existe un ditado castelhano, idioma dos colonizadores, que reza: “Lo cortés no quita lo valiente” e como tal actuo; hoje no meu país, na República Bolivariana da Venezuela, e em muitos outros como na Argentina, Paraguai, Uruguai, Chile, Bolívia, Equador, Honduras, Nicarágua, Guatemala e Cuba, esta data tem um significado distinto.

Tal como em quase toda a nossa América, comemoramos o dia do genocídio perpetrado por mercenários, delinqüentes, filibusteiros, obrigados em troca da sua liberdade a abordarem as três naus financiadas por Isabel de Trastámara, apodada a Católica, e por alguns cortesaos e achegados que, como bem é sabido por todos, procuravam riqueza e poder.

Hoje 12 de Outubro, na Venezuela e em quase toda a América, comemora-se o dia da resistência indígena. Quando 6 anos mais tarde, na sua terceira viagem de 1498, Cristovo Colombo pisa terra venezuelana e nos narra a história de que ele e os seus homens fôrom recebidos con cortesia, respeito e temor polos indígenas da zona, mas para as hordas e o tropel de foragidos que chegáron nos buques de Colombo começou umha etapa colonizadora a ferro e fogo. Por isso hoje rendemos honor e glória aos nossos indígenas que acabárom vencidos polos exércitos enviados por Isabel a Católica.

Como lhes dixem antes: “Lo cortés no quita lo valiente” e no meu carácter de Cônsul Geral da Venezuela nom podia rejeitar o seu convite, posto que para mim é um incomensurável honra poder representar todo o corpo consular, integrado por pessoas de umha plural representaçom política.

Hoje queremos manifestar sinceramente o nosso respeito ao Reino de Espanha e ao governo espanhol, que componhem um Estado democrático que nada tem que ver com aquele reino das Espanhas obscurantistas, que submeteu a Galiza com um plano chamado “doma e castraçom”, expulsando judeus e mouriscos.

Galegos somos todos, ou galegos somos muitos, e nom encontro palavras para me fazer entender. No nosso gabinete ministerial da República Bolivariana da Venezuela, o ministro da Vivenda é um honorável arquiteto viguês, o compatriota Farruco Sexto; a nossa ex-ministra de Trabalho, Maria Cristina Iglésias, é descendente de galegos; o director do diário digital, Aporrea, é um galego nascido na Corunha; também poderia assinalar que no nosso consulado trabalham empregados nascidos na Venezuela filhos de galegos, e que na Venezuela habitam cerca de 260.000 galegos. Nom sei quantos há na Argentina, nom sei quantos no Uruguai; nem no México. Nom sei quantos em Cuba, mas sim sei que Fidel e Raúl castro som filhos de galegos, e que Eduardo Lage, presidente da Assambleia Popular, e Manuel Pinheiro, ex-chefe de inteligência da República de Cuba, também som filhos de galegos.

Ora bem, por sorte também nós formamos parte de umha nova América. De aquela a que Simón Bolívar jurou libertar, estando no Monte Sacro de Roma, perante o seu mestre Simón Rodríguez, onde dixo “a civilizaçom que tem soprado de oriente, tem mostrado aqui todas as suas faces, tem feito ver todos os seus elementos; mas enquanto a resolver o grande problema do homem em liberdade, parece que o assunto tem sido desconhecido e que o despejo de essa misteriosa incógnita nom ha de verificar-se senom no novo mundo.”
“Juro diante de você; juro polo deus dos meus pais; juro por eles; juro pola minha honra, e juro pola minha pátria, que nom darei descanso ao meu braço, nem repouso a minha alma, até que tenha partido as cadeias que nos oprimem por vontade do poder espanhol”.

Todas as celebraçons tenhem de servir de reflexom, fundamentalmente, se nom carecem do carácter supostamente festivo e civilizador que fam da raça humana a única raça! Ou o género humano, como vocês prefirirem. Olhem de frente esses outros congéneres que arribam a qualquer parte, em pateras ou cayucos, para descobrir um novo mundo para eles, escapando da fame da que vocêes, galegos e galegas, sabem, talvez mais do que nengum outro povo do mundo.

Permitam-me dizer-lhes no nome do meu país e do colectivo que represento, que sentimos amor, muito amor por vocês. Ao mesmo tempo, lembro-lhes que Espanha deve muito à América, e hoje em tempos difíceis recebemos a sua mao amiga e oferecemos-lhes a nossa.

Agora que começo a ler a sua grande poeta nacional, a precursora do resurgimiento da sua cultura, Rosalia de Castro, começo a saber e compreender o povo galego quando ela exige num dos seus poemas:
Castelhanos de Castela tratade bem os galegos
quando vam, vam como rosas,
quando vêm, como negros